Whatever you are, be a good one! - Reisverslag uit Makuyu, Kenia van Anita Berg - WaarBenJij.nu Whatever you are, be a good one! - Reisverslag uit Makuyu, Kenia van Anita Berg - WaarBenJij.nu

Whatever you are, be a good one!

Door: anita

Blijf op de hoogte en volg Anita

22 November 2014 | Kenia, Makuyu

Lieve mensen,

Vaak leer ik nog meer van de kids dan dat ik hen wat kan leren.. Dagelijks maken ze veel schoon en dat bijna altijd zonder te klagen! We hebben enorm veel plezier wanneer we samen schoonmaken… We zingen, dansen en spetteren wat met het water terwijl we het hele gebouw van top tot teen laten glimmen! Hierdoor is het schoonmaken helemaal niet vervelend maar juist heel erg leuk.

Bij het Mazzarello house mochten wij een keer de recreatie avond gaan organiseren voor de kids. Wij wisten meteen al wat we wouden gaan doen: Een Hollandse avond! We begonnen met een stoelendans waar alle kids over enthousiast aan mee deden en wat heb ik me bescheurd om hoe fanatiek ze waren!! Na de stoelendans hebben we de muziek aangezet terwijl wij ze gingen verrassen met het drinken en de pepernoten die mijn moeder + Erik hadden opgestuurd. Toen wij ze vertelden dat we plastic flesjes voor ze hadden gingen ze helemaal uit hun dak want dit is voor hen te duur om te kopen. Er kwam zelfs een meisje naar me toe “May God bless you and your family with a very good life, thank you so much!!”. En als je denkt dat ze het meteen opdronken dan heb je het fout… ze nemen het namelijk mee naar huis om te laten zien wat ze hebben gekregen en het flesje zullen ze nog maandenlang hergebruiken!! Deze ontzettend leuke avond hebben we afgesloten met een wedstrijdje limbo dansen die vol energie, geschreeuw, gejuich, gedans en blijdschap verliep! De twee winnaars hebben een extra handje pepernoten gekregen en wat waren ze apetrots op zichzelf!

Afgelopen week zijn de kinderen van de basisschool bezig geweest met het afronden van hun schooljaar voordat de zomervakantie begint. Alle klassen hebben hun examens gemaakt en weten of ze wel/niet door zijn naar het volgende jaar, inclusief de peuters en kleuters!! Zij doen allemaal examen in 5 vakken en het gemiddelde moet boven de 50% zijn om over te gaan… Als je dus 3 jaar op rij onder de 50% scoort blijf je het jaar net zo lang herhalen totdat je het wel haalt. Hierdoor doen sommige kinderen de kleuterklas wel 4x over! Ze hebben 3 periodes in een schooljaar en aan het eind van elke periode doen ze examens maar de laatste examens zijn beslissend. Ik was echt even in shock toen de kleuterjuf me dit uitlegde… het is echt niet te vergelijken met in Nederland maar ook dit heeft twee kanten… Deze kinderen krijgen gelukkig de kans om onderwijs te krijgen wat niet altijd vanzelfsprekend is hier, terwijl bij ons elk kind een leerplicht heeft waar hij aan moet en met name aan kan voldoen…
Op hun laatste schooldag werden de kids beloond met een cadeau die in de volgende categorieën 1e, 2e of 3e geworden waren per klas;
- Beste score met de examens.
- Het meeste vooruitgang geboekt.
- Maximale score van 400punten behaald met de examens.
- Diegene die uit klas 5/6/7 boven hun eigen gestelde target gescoord hadden. (Ze belonen hen om aan te tonen dat je niet de beste van de klas hoeft te zijn om beloond te worden!)
De cadeaus waren onder andere een badhanddoek, thermoskan, theedoek, grote afwasbak, schoolspullen. En aan het eind kreeg ieder kind nog een lekkere lolly mee naar huis! Onze meiden gingen eerst nog naar het Mazzarello house om daar de laatste dingen schoon te maken en hun uniform in te leveren… Wat ze toen nog niet wisten is dat wij op hun stonden te wachten om nog gauw even alle nagels een mooi kleurtje te lakken en ze een fijne vakantie te wensen! <3 Reuze enthousiast en blij waren ze want dat is niet toegestaan op school…

Het raakte me wel even toen ze weg gingen want niet voor alle kids geld het dat ze een fijne vakantie zullen hebben. Voor sommigen betekent dit dat ze naar een ‘thuis’ toe gaan waar ze geslagen worden, naar beneden gehaald worden of zelfs niet eens thuis komen bij hun vader/moeder omdat zij overleden zijn of hun in de steek gelaten hebben.. (Dan zullen ze bij een ander familielid verblijven) Het is niet zoals bij ons dat je vraagt “en waar ga jij deze zomer naar toe op vakantie?” nee dit is wel even andere koek, want sommigen kinderen zullen we op de markt aan het werk zien samen met hun familie want om te overleven moet er geld binnen komen…
Deze kids zijn heel graag op school bij hun vrienden en kunnen niet wachten tot de vakantie weer voorbij is! Bijna iedereen vroeg dan ook of wij er nog wel zouden zijn in januari en waren dolgelukkig dat wij hen dan zullen opwachten!!
Wat ze nog niet weten is dat wij voor ieder kind van de basisschool een schoolpakketje aan het samen stellen zijn om het jaar goed te beginnen. In totaal zullen dit 440 kinderen zijn! In het pakketje zit een pen, potlood, gum, puntenslijper, werkschrift en een liniaal. Daarnaast vergoeden wij voor groep 1 t/m 8 een grote bak vol met kleurpotloden, voor de peuter/kleuterklas een bak met alle kleuren klei + nieuwe matrassen voor het middagdutje en voor alle groepen vergoeden we een aantal voetballen voor in de pauzes! Ik kan niet wachten tot ze dit allemaal zullen zien…. Want ik weet dat zij zich ontzettend speciaal zullen voelen en zo onwijs gelukkig zullen zijn!! <3 Ik durf het bijna niet te hopen maar stiekem doe ik het toch.. dat ze op dat moment even de zorgen van thuis kunnen vergeten en lekker kind kunnen zijn zoals ik dat ook ben geweest want dat gun ik ze vanuit de grond van mijn hart!! <3

Regelmatig gaan Jessy en ik samen met de matatu naar Thika een dorpje verderop om boodschappen te doen. Ik kan nog steeds niet wennen aan het straat beeld daar… Kinderen nog zo klein en kwetsbaar zwerven bedelend over de stoepen, liggen in de hoekjes te slapen of zijn tussen het vuilnis op zoek naar eten. Het raakt me zo en ik vraag me dan echt af waarom dit enorme verschil in arm en rijk toch bestaat in deze wereld, het maakt me zelfs echt boos! Het is werkelijk hart verscheurend om deze kinderen daar moederziel alleen letterlijk te zien overleven…

Er gebeurde laatst iets bijzonders waar velen, inclusief mezelf, nog van kunnen leren… Er was een meisje met een klein tictacje… Toen ze op het punt stond hem op te eten zag ze dat de twee meiden naast haar niets hadden… Ze keek even naar hen en brak vervolgens het tictacje in 3 stukjes zodat ze allemaal een stukje konden opeten… Mijn hart smolt ervan hoe blij ze alle drie waren en ik bedacht me dat het niet uitmaakt hoe weinig je hebt, het is zo belangrijk om te delen!

In het weekend van 15/11/14 kwamen er 75 jongens die net klaar zijn met de basisschool naar ons project toe voor een bijzondere gebeurtenis… Ze zijn in dat weekend besneden en dat betekent in deze cultuur dat ze vanaf nu een echte man zijn! Geloof het of niet maar de jongens staan er om te springen om officieel een man te worden en daarnaast mag je hier alleen trouwen wanneer je een echte man bent… Na de behandeling mochten ze een week lang rusten op de matrassen die wij speciaal hiervoor vergoed hebben. Alleen de kookstaff/verzorgers en priesters mochten bij hen komen in deze week van rust en voorbereiding. De priesters hebben hen namelijk de hele week voorbereid op de verantwoordelijkheden van het man zijn die ze vanaf morgen te wachten staat als ze weer naar huis toe gaan…

In de zomervakantie worden door de Sisters van ons project in verschillende dorpen speelkampen georganiseerd. Wij waren meteen enthousiast en ik had moest gelijk denken aan de speelweek in Driel wat ik altijd super leuk vond! Het ging alleen ietsje anders hier… Wij zouden naar Pundamillia gaan en moesten als laatste uit de jeep. Onderweg kwamen we langs alle andere plaatsen en aan het uiterlijk van de dorpjes kon je zien dat het erg armoedig was. Onderweg zag ik kids lopen met grote kapmessen op hun rug omdat ze hun ouders helpen op het land, het is dus niet voor alle kids mogelijk om naar het speelkamp te komen omdat hun ouders de hulp enorm nodig hebben… De mensen in deze omgeving zijn soms zo ontzettend arm dat ze niet eens 3 maaltijden op een dag kunnen verzorgen, voor de kids is het kamp een goede uitkomst want dan hebben ze iniedergeval een lunch. Je kunt je voorstellen dat de lunch alleen al een feest is! Het voelt voor mij heel erg fijn om te weten dat dit soort dingen georganiseerd worden, want het is heel goed voor de ontwikkeling van een kind.
Daarnaast is het wel confronterend om de leefomstandigheden van hele arme mensen met eigen ogen te zien… Je weet dat niet alle kinderen die hier wonen een goede toekomst zullen hebben en dat raakt je. Daarom geeft het me een extra goed gevoel om juist in dit soort dorpjes de kinderen leuke dagen te bezorgen, want als je alleen al onderweg naar ze zwaait komt er een grote waardevolle glimlach op hun gezichtje!

Op zondagen ben ik al een aantal keer met een van de priesters mee geweest naar dorpjes ver in de bergen waar zij kerkdiensten geven. Soms bezoeken we een paar studenten thuis op de terugweg en zo kom ik op de meest uiteenlopende plekken… Het is echt heel erg bijzonder om op dat soort plekken te komen en de kans te hebben Afrika zo puur te mogen leren kennen!

Ons volgende avontuur staat alweer op ons te wachten, wij gaan a.s. maandag 24/11 al 3 weken rondreizen in Tanzania en hebben er super veel zin in!

Kwa heri!!

Liefs Aniet

  • 22 November 2014 - 18:20

    Mama :

    Dag lieve Anita,

    Tijdens het lezen van jou belevenissen rollen de tranen over mijn wangen..
    Omdat ik je ontzettend mis en omdat ik het vreselijk vindt dat er zoveel armoede bestaat waar wij hier in Nederland absoluut geen besef van (kunnen) hebben. Het zal wat met je doen om dat met eigen ogen te zien.
    Wat is het prachtig om te lezen dat je met een lieve glimlach de kinderen een warm hart kunt toedragen.... Mijn diepe buiging hiervoor.
    Je maakt zoveel mee daar dat ik niet kan wachten om al je verhalen persoonlijk te horen, samen lachen en samen huilen.
    Veel geluk en een hele dikke warme knuffel liefie, straal als de zon, volg je hart en geef ze een glimlach van mij.....

    Hebu mungu nzuri fit kwa ajili yenu

    Liefs van mama en Erik xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



  • 22 November 2014 - 19:49

    Rita Hermsen:

    Hoi lieve Anita
    Wat doe je toch ontzetten veel goeds daar in het verre Afrika.
    Je zit nu in een totaal andere wereld, terwijl we er eindelijk maar een hebben.
    Fijn om toch veel mooie verhalen van je te lezen, terwijl je eindelijk heel veel dingen zie die niet zo horen te zijn. Maar jij tover toch iedere keer weer een glimlach op de gezichtjes van de kinderen. Wees super trots op jezelf.

  • 23 November 2014 - 22:01

    Georgina:

    lieverd heel veel plezier met het rondreizen! foto's maken he!
    dikke kus

  • 30 November 2014 - 17:21

    RResi:

    Hai Anita,

    Wat een prachtig verhaal weer !
    Ben ook zo benieuwd hoe het is om 3 weken rond te
    reizen in Tanzania.
    Spannend !!

    Je hebt weer heel veel beleefd waar je dadelijk nog waardevoller
    met je eigen keuzes om gaat.

    Heel veel plezier samen in Tanzania !

    Dikke Zoen Resi

  • 30 November 2014 - 17:55

    Tante Stevie:

    Hallo Anita

    Heb met veel bewondering jou reisverslag gelezen .
    Het geeft jou enorm veel energie lees ik wel
    Fijn dat jij dat allemaal kan meemaken en doen .
    T,zal voor al die kinderen en ook voor jou een geweldige ervaring zijn.
    Wens jou nog heel veel gezondheid een hele fijne tijd toe
    Lieve groet xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anita

Welkom op mijn pagina van waarbenjij!! Vanaf 10 september 2014 tot maart 2015 zal ik vrijwilligerswerk met straatkinderen in Kenia gaan doen. Via deze pagina kun je een half jaar met mij meereizen vanuit je luie stoel! :D Veel lees plezier! liefs Anita

Actief sinds 08 Juli 2014
Verslag gelezen: 516
Totaal aantal bezoekers 17112

Voorgaande reizen:

10 September 2014 - 10 Maart 2015

Mijn eerste lange & verre reis!

Landen bezocht: